Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

3 Poems contain ambergris scattering

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.33-32.33

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.33

German Translation

[1] کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی
بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی

[2] بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود
ایا منازل سلمی فاین سلماک

[3] عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای
انا اصطبرت قتیلا و قاتلی شاکی

[4] که را رسد که کند عیب دامن پاکت
که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

[5] ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل
چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی

[6] صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز
و هات شمسة کرم مطیب زاکی

[7] دع التکاسل تغنم فقد جری مثل
که زاد راهروان چستی است و چالاکی

[8] اثر نماند ز من بی شمایلت آری
اری مآثر محیای من محیاک

[9] ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند
که همچو صنع خدایی ورای ادراکی

[1] The tale of my desire ,I wrote and weeping was my eye :
Come for ,through sorrowfulness without thee ,I am ready to die .

[2] Through desire ,to my two eyes ,much I have said
O dwellings of Salma thy Salma is where

[3] 'Tis a strange event and a wonderful occurrence this ,
Afflicted ,was I and in the palpitating ,quivering ,fluttering state of one slain .Yet ,against me the slayer was complainer .

[4] Reacheth to whom the power that ,at thy pure skirt ,he should carp
For ,like the dew - drop that ,on the rose - leaf droppeth ,pure thou art .

[5] From the dust of thy foot ,it gave honour to the tulip and to the rose ,
When creation's reed wrote the decree on the watery and the dusty .

[6] O Saki arise ambergris - scattering ,hath become the breeze
Bring the juice of the grape ,wine perfumed and pure the antidote of the lover's poison

[7] Idleness ,abandon successful ,thou shalt be .For the proverb is
The road - provision of way - farers is alertness and expertness .

[8] Without seeing thy praised qualities ,trace of me remaineth not .Yes
From thy face O Salma I behold the traces of life

[9] Of the description of thy beauty ,how may Hafiz speak
For ,like the divine qualities ,beyond comprehension ,thou art .

[1] Meiner Sehnsucht Trauerkleid Schrieb ich auf, die Thränen floßen, Komm' denn, ohne dich bin ich Ganz entseelt von Gram und Leiden.

[2] Sehnsuchtsvoll nach dir entflammt Sprach ich oft zum blut'gen Auge, Stete meiner Selma sag', Sage, wo ist deine Selma!

[3] Aeußerst wunderlich fürwahr, Und ein nie gehörtes Ding wär's, Wenn der Mörder selbst den Schmerz Des Ermordeten beklagte.

[4] Darf sich Einer unterstehn, Deinen reinen Saum zu schmähen? Rein bist du wie Tropfen Thau's, Die auf Rosenblättern hangen.

[5] Von dem Staube deines Gau's, Gab der Herr der Ros' und Tulpe Glanz, als Er am Schöpfungstag' Erd' und Wasser formend mischte.

[6] Ambra hauchend gieng vorbei Jetzt der Ostwind, auf! o Schenke! Bring' mir einen Becher Weins Lauter und Gerüche duftend.

[7] Sag' dich von der Trägheit los, Nütz' die Zeit, es geht das Sprüchwort: List und Schlauheit suche du Bei dem Wanderer des Weges.

[8] Ohne deine Milde bleibt Einst von mir kein Denkmal über, Meinen Thaten kannst nur du Leben in die Zukunft geben. Sieh' der Rose Wangenglanz, Und der Füßestaub der Ceder, Danken solchen Zauberreiz Nicht dem Wasser, nicht dem Staube.

[9] Wie vermöchte wohl Hafis Deine Schönheit zu beschreiben, Da die göttliche Natur Unsre Hoffnung übersteiget?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.77-10.77

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.77

German Translation

[1] سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

[2] قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

[3] مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد

[4] گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرس عاشق مسکین آمد

[5] مرغ دل باز هوادار کمان ابرویست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

[6] ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد

[7] رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

[8] چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد

[1] In the morning ,to my pillow ,vigilant fortune came
And said From sleep arise For that thy dear Khusrau the true Beloved hath come .

[2] A goblet drink and ,for seeing Him ,merry of head ,go
That thou mayst see in what fashion ,thy idol hath come .

[3] O Khilvati ,musk - pod opener give the glad tidings
That ,from the desert of Khutan from afar a musky deer the true Beloved hath come .

[5] Again desirous of the eye - brow bow is the bird of my heart
O pigeon be expectant .For the falcon hath come .

[6] Saki give wine suffer no grief on account of the enemy or of the true Beloved
For ,to our heart's desire ,that the enemy hath gone and this the true Beloved hath come .

[7] When ,the spring - cloud beheld Time's bad faith ,
On the lily and the hyacinth and the rose ,its weeping raining came .

[8] When ,from the bulbul ,the morning breeze heard Hafiz's utterance ,
At the spectacle of the sweet basil ,ambergris - scattering ,it the breeze came .

[1] Heute früh ist das Glück zu mir ans Bette gekommen, Auf! so sprach es, es ist der süße König gekommen.

[2] Leere das Glas, und wandere fort dich schaukelnd im Rausche, Daß du siehst, auf welche Art dein Schöner gekommen.

[3] Mann der Einsamkeit, der des Moschus Gerüche verbreitet, Bringe die Kund', aus Choten sey ein Moschushirsche gekommen.

[4] Thränen löschen die Gluth der Liebeverbrannten Gesichter, Seufzer und Weh! ist armen Verliebten zu Hülfe gekommen.

[5] In ein Bogengesicht ist der Vogel des Herzens verliebet, Taube, nimm dich in Acht, es ist der Falke gekommen.

[6] Schenke reiche den Wein, und frage um Freund und um Feind nicht, Jener hat sich entfernt, und dieser ist umgekommen.

[7] Als die Frühlingswolke den Lauf der feindlichen Zeit sah, Ist sie weinend herab auf Jasmin und Narziße gekommen.

[8] Als von Bülbül der Ost die Rede Hafisens gehört hat. Ist er, mit Ambraduft durchweht, zu den Kräutern gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.44-4.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.44

German Translation

[1] سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

[2] نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر
نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست

[3] صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد
که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست

[4] نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس
بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

[5] مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست

[6] نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست

[7] زبان ناطقه در وصف شوق نالان است
چه جای کلک بریده زبان بیهده گوست

[8] رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چرا که حال نکو در قفای فال نکوست

[9] نه این زمان دل حافظ در آتش هوس است
که داغدار ازل همچو لاله خودروست

[1] Together are the head of our desire ,and the threshold of the Mighty Friend God
For ,whatever of good ,or of bad passeth over our head is His will .

[2] My Friend's equal ,I have not seen although of the gleaming moon and of the shining sun ,
The mirrors opposite to the Friend's face I placed .

[3] Of our straitened heart ,giveth the breeze what news ,
That ,like the folding of the leaves of the rose bud ,tightly folded it the heart is .

[4] Not alone ,am I a wine - drinker a lover of this cloister ,profligate consuming the wine tavern ,the stage of love
O many a great head in this workshop is only the dust of the pitcher

[5] Verily ,Thou combedest Thy tress ,ambergris - scattering ,
Since that the breeze became like civet ; and the dust ,beperfumed with ambergris .

[6] The sprinkling of Thy face be every rose - leaf that is in the sward
The ransom of Thy lofty form be every cypress that is on the river - bank .

[7] In the description of His Love ,even the tongue of speech is dumb
What room for the feeble reed ,split of tongue ,folly uttering

[8] Of happy omen Thy face came into my heart : my desire I shall gain :
For ,after the happy omen ,is the happy state .

[9] Not ,at this time ,is Hafiz's heart in the fire of search of love
For ,in Eternity without beginning ,it was the possessor of the mark of love like the self - growing wild tulip of Shlraz

[1] Mein Kopf und Willen fügen sich Zur Schwelle meine Freundinn, Was über meinen Kopf ergeht, Ergeht nach Ihrem Willen.

[2] Ich schaute Ihres gleichen nicht, Wiewohl dem Mond der Sonne, Den Spiegel ich entgegenhielt Blos des Vergleiches willen.

[3] Was kann der Ostwind von der Qual Des armen Herzens sagen? Es ist verwickelt Blatt in Blatt Wie eine Rosenknospe.

[4] In dieser trunknen bösen Welt, Sind außer mir noch Trunkne; Gar viele Köpfe sind allhier Geformt aus Thon der Kanne;

[5] Vielleicht hast du mit einem Kamm Dein Ambrahaar durchfahren, Weil Moschusduft im Ostwind haucht Und Ambra aus der Erde.

[6] Ein jedes Rosenblatt der Flur Sey deiner Wangen Streue, Und die Cypreßen an dem Fluß Ein Opfer deines Wuchses!

[7] Die Sprach und Redekunst verstummet, Soll sie die Sehnsucht schildern, Wie könnte das, der Feder Rohr, Das schwätzende, gespaltne!

[8] Dein Angesicht kam in mein Herz, Nun wird mein Wunsch erfüllet, Denn gute Dinge folgen stets Auf gute Vorbedeutung.

[9] Es fiel Hafisens Herz nicht jetzt Ins Feuer der Begierde, Von ewig her ist dein Gesicht Gebrannt wie eine Tulpe.